In een grijs verleden begon ik mijn carrière als verkoper in een verfwinkel. Toen ik voor de dertigduizendste keer na het verkopen van een flesje trichloorethyleen informeerde of de klant er een tasje bij wilde, viel me ineens iets op aan het standaard antwoord dat je in zo’n geval krijgt:
“Als u het heeft, graag.”
Heel vreemd natuurlijk: als ik geen tasjes zou hebben zou ik het onderwerp angstvallig vermijden. Maar nee, ik bied vriendelijk een plastic zakje aan en desondanks willen klanten toch nog even melden dat ze er rekening mee houden dat ik ze misschien helemaal niet in huis heb. Wat denken ze wel niet?
Ik heb wel eens geprobeerd om hier een gesprek over aan te knopen met m’n klanten, maar gek genoeg vonden ze het niet zo’n interessant onderwerp.