Je zult me er vast vaker over hebben gehoord: de Symfonische Dansen van Rachmaninoff. Dit geweldige meesterwerk bevat het allermooiste fagotmoment dat ik ken. Geen spectaculair bravourestukje, geen wilde technische toestanden, nee: een subtiel loopje van iets meer dan vier maten, dat puur dient ter omlijsting. En wat voor een omlijsting.
Beluister het fragment hieronder maar eens, ook als je niet van klassieke muziek houdt. Je valt midden in het stuk, vlak voor een overgang naar een nieuw thema. Het koper speelt, waarna de (alt)violen de komst van het nieuwe thema aankondigen. De dirigent houdt even in en geeft dan het startsein: er klinkt een lage noot van de bassen, en heel zacht en subtiel zetten de strijkers het nieuwe thema in. En dan gebeurt het: de fagottist speelt (met zichtbaar plezier) een loopje dat mij elke keer weer kippenvel bezorgt.
Mocht iemand nog een mooier fagot-moment weten, dan hou ik me van harte aanbevolen (al kan ik het me bijna niet voorstellen dat zoiets bestaat).
Deze geweldige compositie live meemaken? Dat kan deze zomer in Zeeland: https://zeeuwsorkest.nl/project/zomerconcerten-2023/