In 2011 verklaarde Twitteraar @wiezegtdatnog 1 september tot “Dag van de Aanvoegende Wijs”. Een mooi moment om stil te staan bij deze grammaticale constructie, die steeds meer in onbruik raakt.
Je gebruikt de aanvoegende wijs (ook wel: conjunctief) op verschillende manieren:
- Wens (Lang leve de Koning!)
- Aansporing (Men neme een ei.)
- Berusting (Het zij zo.)
- Niet-werkelijkheid (Als het ware.)
Zoals gezegd: de aanvoegende wijs is een uitstervend fenomeen. Je ziet ‘m eigenlijk alleen nog maar terug in formeel en ouderwets taalgebruik, en in sommige uitdrukkingen. Als de constructie dan toch ineens in ons taalgebruik opduikt zaait ‘ie verwarring en onbegrip. Zo wordt de aanvoegende wijs in “koste wat kost” vaak niet herkend, waardoor mensen er “kostte wat kost” van maken. Of “het zei zo” in plaats van “het zij zo”.
Om deze verwarring te bestrijden besteed ik jaarlijks aandacht aan de Dag van de Aanvoegende Wijs. Een mooi initiatief van @wiezegtdatnog, wiens account een rijke bron van informatie is voor alle liefhebbers van de Nederlandse taal.
Meer voorbeelden van de aanvoegende wijs vind je op de site van OnzeTaal. Daarnaast spoor ik je bij deze aan om (niet alleen vandaag) de aanvoegende wijs te gebruiken op Twitter, voorzien van hashtag #menvoegeaan.
Pingback: Dag van de Radijs: een doorslaand succes? - pgteekens.nl